De ene maand gaat het makkelijk, de andere moeilijker, dat had ik al wel voorzien, maar dat dit al in februari zou gebeuren, dat had ik nou eigenlijk niet gedacht.
Maaaaaar!
Ik las een bundel verhalen van David Sedaris. Ik ben waarschijnlijk de laatste die hem ontdekt, maar dat doet er niet toe. Ik las ‘Van je familie moet je het hebben‘ en naast keihard gelachen, moest ik toch nog redelijk vaak hele pagina’s overslaan uit plaatsvervangende schaamte. Is het een aanrader? Ik weet het niet. Ik weet het echt niet. De cover is leuk. Dat wel.
Ik las ook nog een buitensporige hoeveelheid fanfiction (voornamelijk BSG, maar ook DA), schreef het een en ander en droeg m’n steentje bij aan de RP op Tumblr. Aan woorden geen gebrek.
Ik maakte een stoot vilten bloemen, de makkelijkste die er tussen zitten, waaronder deze:
Stoer Ding, TW en ik bakten twee je-hoeft-niet-te-kneden-kaasbroden (no knead cheese bread) (waarvan ik geen foto’s heb, want twee kinderen en een over, daar moet je even bij blijven en ik gaf de broden aan Stoer Ding mee), maar ze zagen er echt zo uit als op de foto’s van Shutterbean en ik was helemaal vergeten hoe dik karnemelk eigenlijk is. Echt zoiets dat ik voor het eerst in jaren kocht,
Baardmans en ik keken naar The Royal Tenenbaums -ja, ook als laatste, maar absoluut een aanrader, steeds op het randje van het absurdistische en fantastische acteerprestaties. We keken ook naar Dark Shadows en die kun je wat ons betreft prima overslaan, tenzij je voor de sets en make up kijkt. Dan is het een prima film.
Maart is wat langer. Ik zal me wat beter voorbereiden… 
